Welke ouder neemt z´n kind nou mee naar de kerk? Daar hebben ze het over zondige mensen, het kruis en de dood! Het is toch vreselijk!

​

​

Toch, ik ben gegrepen door iets maar ik kan het niet vatten. Iemand sterft aan een kruis voor mij. Dat klinkt heel serieus. Dit doe je niet zomaar voor de lol. Hier zit meer achter.

​

​

Ik groeide op in een christelijk gezin. Ik leerde geloven in een persoonlijke God. Mijn moeder bracht deze passie voor het geloof over. Zij liet zien dat zij geraakt was dat Jezus ook voor haar stierf. Zij nam mij mee naar de kerk. Want voor haar bleef het niet bij zondige mensen, het kruis en de dood. Zij putte er vreugde uit. Iets maakte haar gelukkig. Op de een of andere manier keek ik door haar positief naar de kerk. Ook al begreep ik er nog maar weinig van.

​

​

Een Vader stuurt zijn Zoon om dit klusje te klaren? En dat wordt liefde genoemd.

Begrijp jij er iets van? Ik moest slikken. Verwarring maakt zich meester van mij. Het laat mij niet los.

​

​

Gaandeweg kom ik er achter dat God helpt om dit te begrijpen. Mensen hebben in mijn optiek een ander nodig om hier uit te komen. Ik neem dus mijn kinderen mee naar de kerk waar ze het hebben over de betekenis van het kruis en de dood. Ik hoop dat zij gegrepen worden dat Jezus ook voor hen stierf.

​

​

Kruis en dood zijn inderdaad zinloos geweld als Jezus niet zou zijn opgestaan uit de dood. Daardoor heeft hij macht gekregen om ons te redden van de dood. Het is de liefde van de Vader die deze gekte teweeg heeft gebracht. Maar ik zeg je eerlijk, ik kan niet anders dan antwoorden op deze liefde met een volmondig JA!